Szydełkowanie jest jak matematyka cz.1

Za siedmioma górami, za siedmioma lasami...

mieszka Edyta... Dziewczyna, która w zasadzie jest dla mnie obca, a zarazem tak podobna! Obie zajmujemy się domem, kochamy matematykę i szydełkowanie... Jedyne, co nas różni, to miejsce zamieszkania (jedna mieszka na wsi, druga w mieście) i kolor włosów. Trochę urozmaicenia, żeby zabić nudę!

Jak się poznałyśmy?

Przez wzajemne komentowanie swoich blogów! (Także dla tych, co uważają, że to nie ma sensu, mówię - BŁĄD! Ot co!). Kiedy pierwszy raz zobaczyłam Pasje Młodej Mamy wiedziałam, że coś między nami zaiskrzy...

Kto wyszedł z inicjatywą?

"Dzień dobry, nazywam się Edyta Zalewska i prowadzę fanpage a przed wszystkim bloga Pasje Młodej Mamy, którego zresztą odwiedziłaś. Ja byłam na Twoim blogu i jestem zauroczona, bo mamy dwie wspólne pasje - matematykę i szydełkowanie. W związku z tym chciałam zapytać czy nie miałabyś ochoty na wpis gościnny na moim blogu albo jakiś wspólny projekt?

Pozdrawiam serdecznie

Edyta"

Wiadomość od Edyty + Pomysł = Początek zupełnie nowej serii wpisów...

Szydełkowanie jest jak matematyka cz.1 

Edyta

"Szydełkowanie jest dla mnie jak matematyka. 

Taką tezę postawiłam na samym początku mojej twórczej drogi. O, i nawet mówię jak matematyk. Tak, od zawsze lubiłam liczyć, poznawać nowe metody rozwiązywania problemów i zagłębiać się coraz bardziej w tajniki tego trudnego przedmiotu aż zawiodło mnie to na studia. Sprawiało mi to ogromną radość. Dawało wiele satysfakcji, kiedy po kilku godzinach prób i błędów znajdywałam odpowiedź na nurtujące mnie właśnie zagadnienie. Teraz nawet nie potrafię jednoznacznie powiedzieć, czy najpierw zakochałam się w matematyce czy może jednak w szydełkowaniu.

Moje szydełkowe zapędy 

zaczęły się bodajże w czwartej klasie podstawówki, kiedy to na zajęcia techniczne mieliśmy przynieść owy zakrzywiony kawałek metalu. Mimo, że początki nie były łatwe nie zniechęciłam się, bo nie należę do osób, które szybko się poddają. I w ten sposób pozostałam wierna szydełku do dziś dzielnie pielęgnując z nim znajomość. Warto zadać w tym miejscu pytanie: 

A jaki to miało wpływ na matematykę? 

Albo raczej powinnam zapytać jaki wpływ miała matematyka na szydełkowanie? Ogromny. Matematyka znalazła odzwierciedlenie w mniejszym bądź większym stopniu w każdej z moich szydełkowych robótek. Dzięki niej każda skończona praca jest dopieszczona w najmniejszym szczególe. Nie lubię prowizorek i takie są moje robótki. Następna rzecz jaka daje o sobie znać podczas szydełkowania to nieustanne liczenie, nawet wtedy kiedy nie jest to konieczne bo do zrobienia są same półsłupki. Ba! Ja nawet łapię się na tym, że gdy kończę serwetkę, to liczę ile łuków było w ostatnim rzędzie. 

Mam manię parzystości. 

Jeżeli już coś robię, to koniecznie z parzystą liczbą oczek. 

Ja tu widzę mnóstwo matematycznych powiązań... A Wy?

A co jeżeli tak nie można? 

To wtedy odzywa się mój kolejny bzik, czyli symetria. Wszystko musi być piękne, symetryczne i posiadać swoje odbicie lustrzane tak jak chociażby moja serwetka z liśćmi czy jedna z pierwszych dwukolorowych serwetek kiedy zaczynałam swoją przygodę z szydełkowaniem.

Lustrzane odbicie czy piękna, jesienna ozdoba?

P=a*b - znacie ten wzór? Jakże przydatny, przy obliczniu pola serwetek Edyty

Bardzo lubię powtarzalność wzoru 

i tak było z kwiatowym szalem, który powstał z innego szala. Każdy kwiatek musiał znaleźć swoje miejsce tak, żeby kolejność kolorów nie była przypadkowa.

Jak ja dobrze to znam, nic nie może być przypadkowe...

Matematyka to również piękno figur geometrycznych, 

co znalazło odzwierciedlenie w kamizelce z samych trójkątów.

Pytanie dla Was: czy z połączenia każdego rodzaju figur można stworzyć unikatowe ubrania?

A piękne ozdobne kwadraty, które po połączeniu dały idealny, kwiatowy efekt stały się górą mojej sukni ślubnej.

Wydziergana suknia ślubna...
To tak, jakby mężczyzna szedł w służbowym mundurze (no dobra, nie każdy się nadaje)!

I wiecie, co? 

Ten pasek, który widzicie poniżej przypomina mi sinusoidę.

Oj tak!

Myślę, że postawiona przeze mnie na samym początku teza jest prawdziwa. 

Szydełkowanie jest dla mnie jak matematyka. Stanowi doskonała lekcję radzenia sobie z problemami. Jest tym, co lubię robić, co daje mi radość, satysfakcję. Jest tym co kocham. Nie potrafię z tego zrezygnować. No chyba, że na rzecz spędzenia czasu z moim Mężem i dwuletnią córeczką, których mimo wszystko kocham najbardziej."

Cóż mogę dodać?

Bardzo wiele! Połączyłyśmy swoje siły i zamiłowania... Dlatego, zapraszam Was na drugą część tego wpisu, tym razem dodam coś od siebie - coś, co jeszcze nie zostało powiedziane :) Was natomiast zapraszam do dyskusji i komentowania - jestem pewna, że Edyta z wielką chęcią odpowie na wszelkie Wasze pytania i wątpliwości :)