niedziela, 6 sierpnia 2017

Jak zrobić podajnik na waciki?

sierpnia 06, 2017 25 Komentarzy

Tym razem zwięźle, krótko i na temat

A to wszystko dlatego, że jestem w ogromnym wirze szykowania do długo wyczekiwanych wakacji, na które niebawem wyruszę... 
Do owinięcia użyłam sznurka wędliniarskiego. Ozdobiłam go granatowymi kotwicami, które wykonałam z resztek włóczek. 
Schemat na kotwicę znajdziecie klikając w https://www.petalstopicots.com/2014/04/crochet-anchor-pattern/. 
Czytaj dalej...
# przechowywanie
Czytaj więcej »
o 25 komentarzy: quickedit
Etykiety:

niedziela, 30 lipca 2017

Goździk - Zabbez Carnation Cati

lipca 30, 2017 36 Komentarzy

Całkiem niedawno

kupowałam bukiet kwiatów na ślub znajomych. Poszłam do kwiaciarni z zamiarem kupna wyjątkowego bukietu dla cudownych ludzi. Pan od razu zaproponował mi... goździki!
"Nie, nie, goździk nie może być!" - zaoponowałam od razu. "Kojarzą mi się z pogrzebami i cmentarzem!" - pomyślałam...
Włóczka: Alize Bella; szydełko: Clover Soft Touch rozm. 2.00; wypełnienie: kulka silikonowa; oczy to tzw. Safety Eyes.
Moja Goździkowa ma około 35 cm wysokości (z uwzględnieniem kwiatu).
Wzór na Goździka Cati w języku polskim można zakupić na Raverly lub Etsy.

Kiedy byłam u moich Dziadków

i pokazałam lalkę Babci, (która notabene jest moją wierną fanką) wróciły do niej cudowne wspomnienia...
"To moje ukochane kwiaty, miałam je w swoim ślubnym bukiecie!" - powiedziała.
"Jak to? Na ślubie? Dlaczego akurat goździki?" - zapytałam zaciekawiona.
"Wtedy (około 60 lat temu!) były to kwiatki bardzo modne. Poza tym bardzo je lubię do dzisiaj. A jako ciekawostkę, ci wnusiu powiem, że w tamtych czasach kwiatów w bukiecie było tyle, ile panna młoda miała lat." - odpowiedziała Babcia.
"Aż tyle? Takie duże bukiety wtedy były?" - nie ukrywałam swojego zdziwienia.
"U mnie dużo nie było, zaledwie 20 sztuk. Wiesz, wtedy były inne czasy. Wówczas wiązanki Panny Młodej były obszerne i bardzo ozdobne. Moda na niewielkie bukieciki nastała dużo później." - wyjaśniła mi Babcia.
Cati jest na tyle urokliwa i dziewczęca, że postanowiła zrobić piruet i pokazać się Wam z każdej strony.

Goździki

odtąd nabrały dla mnie zupełnie innego znaczenia. Ciekawostką jest to, że kiedyś, za czasów PRL-u, goździki były dawane kobietom w dniu ich święta, czyli 8 marca. Nie mam zielonego pojęcia, skąd u mnie wzięło się to cmentarne skojarzenie. Jedno wiem na pewno! Byłam w dużym błędzie, a od kilku dni kojarzyć mi się będą tylko i wyłącznie ze szczęśliwą Babcią...
Jej spódniczka cudownie faluje podczas obrotów.

A co o Carnation Cati mówi jej projektant Zabbez?

Carnation Cati is a very social and outgoing girl. She loves to meet other flowers and wants to talk to everybody. Her favorite place to go is the large open space in the forest. All the flowers meet there to have fun and go dancing. Cati loves to dance to all kinds of music and birdsongs. And when she is tired of dancing, she joins some flowers to talk to and drink droplets of water together. She hopes she will meet you there some day too.

(Goździkowa Cati jest bardzo towarzyska, dlatego wiele czasu spędza poza domem. Lubi poznawać inne kwiaty i rozmawiać z nimi. Jej ulubionym miejscem, do spędzania wolnego czasu, są duże polany w środku lasu. W takich miejscach można spotkać wszystkie kwiaty, które bawią się i tańczą. Cati uwielbia tańczyć do każdego rodzaju muzyki i śpiewu ptaków. A kiedy zmęczy ją tańczenie, zbiera inne kwiaty na rozmowy, podczas których popijają kropelki wody. Ma nadzieję, że i Was tam spotka któregoś dnia.)
No i lewy profil na koniec.

A jak to wygląda u Was?

Z czym Wam się kojarzą goździki, czy tak jak mi (do niedawna) z cmentarzami, a może tak jak mojej Babci, z cudownymi i pięknymi chwilami? Lubicie goździki? Podobają Wam się, czy wręcz przeciwnie?
A tutaj możecie zobaczyć przepiękny kwiat, który widnieje na głowie Cati.

Zapraszam również do obejrzenia

innych kwiatów z mojej Zabbezowej kolekcji, na przykład Osta Tima, Gerbery Gemmy, czy Makówki Paoli. Pozostałe kwiaty znajdziecie klikając w etykietę "kwiaty", znajdującej się po prawej stronie ekranu (kiedy oglądacie wpis na komputerze) lub poniżej wpisu, kiedy zerkacie na telefonie.
Czytaj dalej...
# kwiaty
o 36 komentarzy: quickedit
Etykiety:

poniedziałek, 24 lipca 2017

SeeBloggers

lipca 24, 2017 26 Komentarzy

Zrobiłam coś strasznego

Wczoraj była niedziela, a ja nie opublikowałam żadnego wpisu! Jestem zła na samą siebie! Zaniedbałam nie tylko bloga, ale i Was... Jednak ten weekend był szalony, pełen niespodzianek i zaskakujących zwrotów akcji...
Czytaj dalej...
Czytaj więcej »
o 26 komentarzy: quickedit

niedziela, 16 lipca 2017

Czerwona torebka

lipca 16, 2017 65 Komentarzy

Całkiem niedawno dostałam list... 

Tak list, taki prawdziwy, pisany na papierze przez Podopieczną mojej Mamy. A co w nim znalazłam?

Zanim dostałam list do rąk

rozmawiałam z mamą telefonicznie:
- Dostałaś list. Jest tam prośba o wykonanie torebki. - powiedziała.
- Jakiej torebki? Co jest tam napisane? - zapytałam zaskoczona.
- No, taka czerwona, wygląda jak koperta. - odpowiedziała.
- No dobra, pomyślę...

Włóczka: Vlna hep Camilla i Alize Cotton Gold Tweed
Szydełko: Knit Pro rozm. 3.00
Schemat: http://www.free-crochetpattern.com/2016/08/diy-easy-crochet-envelope-clutch.html
Wymiary: długość 24 cm, wysokość 18 cm, długość paska 90 cm.

Nie myślałam długo...

Zaraz narodził się w mojej głowie pomysł. "Już wiem jak ją wykonam! Ale jakiej włóczki by tu użyć? Wiem! W moim ulubionym sklepie jest nowa włóczka, wiem, że dziewczyny dziergały z niej torebki, więc się nadaje! Taka bawełniana z delikatnym połyskiem - będzie idealna!" - pomyślałam podekscytowana.

Wyraźnie widać motyw "klapki", który ewidentnie kojarzy mi się z muszelkami, które możemy znaleźć nad Bałtykiem.

Kolejny telefon do Mamy... 

- Halo?
- No hej, zrobię tą torebkę. Mam już pomysł, ale muszę mieć trochę więcej danych. Jaka duża ma być? Jak długi pasek? Jaki kolor? - pytałam coraz szybciej.
- Czekaj, czekaj, już pytam.
"Królewno, ho no tu i to szybko. Iwonka ma kilka pytań do Ciebie." - słyszę w tle.
- Torebka ma być czerwona. - usłyszałam.
"Chcesz mieć czerwoną torebkę?! Przecież nie będzie Ci do niczego pasować!" - krzyczy Mama Królewny. "Dobra, dobra, będzie czerwona i już" - odpowiada Mama. 
Ja tam Królewnę rozumiem doskonale! Sama miałam dość długi okres w życiu, w którym czerwony był moim ulubionym kolorem. Pasował mi dosłownie do wszystkiego :)
- Iwonko, jesteś tam?
- No jestem i czekam...
- Torebka ma mieć około 20 cm długości i 15 cm wysokości. A jeżeli chodzi o pasek, to żeby był długi na około 90 cm i czy może być regulowany?
- Regulowany?! Nie mam takiej klamry w domu, więc się nie uda! - odpowiedziałam odmownie.
- No dobrze, to niech będzie bez regulacji...

Pasek, dzięki oczkom może być odpinany...

Zamówiłam włóczkę,

a kiedy przyszła, zaczęłam pracę... I jak to u mnie bywa początkowy pomysł umarł zanim zaczęłam go realizować. Torebka powstała z kwadratu, który później złożyłam w kształt koperty. I olśnienie! Oczywiście, że pasek może być regulowany! 

... i regulowany :D

Czerwona torebka,

żeby nie była nuda, dostała ode mnie białą falbankę, a pasek obrobiłam dookoła tą samą włóczką. Dzięki temu dostała takiego "dziewczęcego" uroku.

Mam nadzieję, że się spodoba :) Ja na nowo polubiłam czerwony kolor ;)

Kiedy dostałam list

w swoje ręce pomyślałam sobie, że spełniłam kolejne marzenie :) 

Taki oto list dostałam :)

Jeżeli i Wam spodobała się ta czerwona torebka, 

to zajrzyjcie także do wpisów Etui na lupę, Otulacz na butelkę i Ubranko na butelkę. 
Czytaj dalej...
# torebki
o 65 komentarzy: quickedit
Etykiety:

niedziela, 9 lipca 2017

Poncho

lipca 09, 2017 68 Komentarzy
To był jesienny, albo zimowy wieczór... Pory roku dokładnie nie pamiętam, ale wiem, że było wtedy zimno i ciemno. Mama razem ze swoją znajomą siedziały w salonie przy zapalonej lampce, piły kawę, rozmawiały... W rękach miały po dwa patyki, od których ciągnęły się miłe w dotyku, puchate nitki biegnące aż do włochatej i mięciutkiej kulki.
- Co robicie?
- Dziergamy.
- A co?
Odpowiedź którą dostałam wprawiła mnie w osłupienie i niedowierzanie...
Czytaj dalej...
# do ubrania
Czytaj więcej »
o 68 komentarzy: quickedit
Etykiety:

niedziela, 2 lipca 2017

Zwykła recenzja niezwykłej włóczki Liloppi LUNA

lipca 02, 2017 36 Komentarzy
Pewnego dnia, dostałam maila z propozycją współpracy od Pani Karoliny - właścicielki internetowego sklepu z włóczkami Liloppi. Miałam możliwość wyboru dowolnej włóczki z oferty sklepu, w zamian za jej recenzję. Dlaczego wybrałam akurat LUNĘ? Wybór był ogromny i trudny, ale po obejrzeniu oferty, wiedziałam, że ma to być włóczka oryginalna i wyjątkowa. Kiedy pojawiają mi się w głowie takie dylematy, to mam wrażenie, że z jednej strony ucha mówi mi diabełek, z drugiej zaś aniołek. W tym wypadku było inaczej...

"Baa baa white sheep, have you any wool?
Yes sir, yes sir, three bags full.
One for the master, one for the dame,
one for the little boy, who lives down the lake..."

Biała Owca: 

"Cieszę się, że swoją wełną mogę podzielić się z innymi. Mi niedługo znowu urośnie piękna sierść, którą znów będę mogła się z Wami podzielić. Tyle ile mam kuzynek, tyle jest różnych rodzajów wełny, ale każda z nich ma podobne zalety. Przede wszystkim jest to włókno naturalne jak naturalne są jogurty na wsi. Zapewnia komfort termiczny, nawet, kiedy jest mokra - latem chłodzi, zimą grzeje, czyli dogodzi każdemu. Nie gniecie się - tak jak sprężyna, po zmięciu wraca do poprzedniego kształtu. Dobrze odprowadza wilgoć jak rynna podczas silnej ulewy. Posiada właściwości antybakteryjne - jak miód prosto z pasieki. Nie absorbuje zapachów - w przeciwieństwie do gąbki, która pochłania ogromne ilości wody. Nie pali się podobnie jak praca w rękach moich dzieci, kiedy proszę je o posprzątanie swoich zabawek. W kilku słowach - jest warta swojej ceny, jest cennym włóknem i bezpośrednio ode mnie - szczęśliwej i dobrze odżywionej owcy. Takie włókna są najlepsze!"
"Baa baa black sheep, have you any wool?
Yes sir, yes sir, three bags full.
One for the master, one for the dame,
one for the little boy, who lives down the lake..."

Czarna Owca: 

"O nie, znowu on - strzygacz... Zabierze moje futro, będę marzła i po co? Ludzie i tak nie lubią wełny bo gryzie jak sumienie, kiedy to podczas diety rzucamy się na czekoladę. Za cenę jednego motka wełny, można kupić kilka motków włóczek innego rodzaju. Nie jest tak wytrzymała, jak lina od bungee. Trzeba ją prać w sposób delikatny, najlepiej ręcznie - jak koronkowe czy jedwabne wyroby. Zwykle schnie trochę dłużej, powiedzmy, że tyle, co wysuszenie dwóch prań. Na dodatek, najlepiej suszyć ją rozłożoną na płasko. Jest dobrą pożywką dla moli - bardzo ją lubią, tak jak dzieci lizaki. A najważniejsze - może powodować silne reakcje alergiczne, jak pyłki na wiosnę. Po co? Ja się pytam. Nie ma sensu mnie strzyc, ja nie zmarznę zimą, latem się nie przegrzeję i nie mam ochoty dzielić się moją sierścią z innymi, ot co!"

 Po przeanalizowaniu tych dwóch głosów zdecydowałam się jednak na wełnę. Rzeczy, o których szeptała mi czarna owca, w ogóle mnie nie przerażają. Lubię wyzwania! Lubię też ciepełko (kto nie lubi?), a w moim wydzierganym poncho będę chodziła całą jesień :) Wybór mój padł na 
Liloppi LUNA Parkowy Staw

 Ten kolor przypomina mi zarówno o lesie, jak i morzu - które uwielbiam. Jednakże w ofercie sklepu znaleźć można mnóstwo kolorowych moteczków:

To zaledwie kilka przykładów, także warto obejrzeć całą gamę kolorystyczną tej włóczki.

Etykieta

Skład:

100% wełna. Tutaj pragnę dodać kilka słów na temat barwienia: wszystkie dopuszczone barwniki posiadają standardy wymagane w UE. Po konsultacji z Anią z Wyszydelkowana jestem pewna, że wszelkie szkodliwe substancje (zawarte w barwnikach) zostają usunięte po około 6-ciu praniach. Jeżeli chodzi o naturalność - każda obróbka ma jakiś wpływ na jakość runa, natomiast wpływa ona nieznacznie, zatem można śmiało stwierdzić, że włóczka zachowuje swoje właściwości w dość dużym stopni po obróbce. Jeżeli jednak chcemy mieć włókno jak najbardziej naturalne, to nie pozostaje nam nic innego, jak farbowanie metodami naturalnymi - za które ja, na chwilę obecną się nie biorę :D

Gramatura:

W 100g włóczki znajdziemy około 550 m włóczki - każdy motek ma inną wagę, mój miał 277 g, co odpowiada około 1500 m włóczki.

Zalecany rozmiar drutów/szydełka:

Druty: 1,5 - 3,5 mm, szydełko 3 mm - ja pracowałam szydełkiem 3,5 mm i bardzo dobrze mi się pracowało.

Kolor i waga motka:

Włóczka w kolorze 106 o masie motka 277 g.

Wyprodukowano w:

EU Latvia (Łotwa)

Jak dbać?

Prasować można w temperaturze max 110 stopni, zalecane pranie w temperaturze 30 stopni, jeżeli chodzi o pranie chemiczne, to włóczki nie wolno wybielać, natomiast zalecane jest czyszczenie w chloroetylenie lub benzynie.

Moja opinia

Kiedy motek zawitał u progu mojego domu, z niecierpliwością i drżącymi, z emocji, rękami, otworzyłam paczkę. Moim oczom ukazał się pokaźnych rozmiarów motek - byłam mile zaskoczona jego rozmiarem wizualnym. 

 Po dotknięciu miałam wrażenie, że włóczka bardzo "gryzie", jednak podczas dziergania moje dłonie się do niej przyzwyczaiły. Zarówno podczas przymiarek, jak i na spacer poncho ubrałam na bluzkę i w ogóle nie odczuwałam, że mam na sobie wełnę mimo, że bluzka miała odkryte plecy. Jednak zdaję sobie sprawę, że wśród nas są osoby, które tego rodzaju włóczkę wyczują nawet przez najgrubszy sweter. Jednak osobiście mile się zaskoczyłam faktem, że moje pierwsze wrażenie okazało się błędne ;) 

 Następnie sprawdziłam, wytrzymałość włóczki. Jest mocna, ale przy silniejszym pociągnięciu możemy ją rozerwać swoimi dłońmi. Zaczęłam pracę. Włóczkę rozwija się niezwykle łatwo, mimo, że nie była zwinięta w motek. Może tylko 4 razy podczas całej pracy zdarzyły mi się drobne zapętlenia, które bez problemu udało mi się rozwiązać tylko i wyłącznie przez przekładanie nitki. Jednak następnym razem poprosiłabym o zwinięcie włóczki. Dlaczego? Bo moja praca odbywała się jedynie w domu, nie zabierałam jej ze sobą do auta czy pociągu, ze względu na obawę przed poplątaniem - w takich przypadkach zdecydowanie bardziej sprawdzają się gotowe motki. Chciałam uzyskać lekki, ażurowy wzór, więc zaczęłam od szydełka w rozmiarze 4.00 i tu dziergało mi się dość trudno, więc pomysł szybko porzuciłam, na rzecz szydełka 3.50 (większe niż zalecane przez producenta) i wybór był idealny. Szydełkowało się super. Sploty wyszły takie, jak w mojej wyobraźni. 

 Nadszedł jednak moment na podjęcie męskiej decyzji o spruciu dużej części pracy, Podczas którego zdarzyło się kilka supełków, ale generalnie robótkę prułam z łatwością. Włóczka nie przerwała się w żadnym miejscu tego zabiegu. 

 Kiedyś przyszła do mnie koleżanka, której pokazałam moją zaczętą robótkę. Usłyszałam pytanie: Skąd producent wiedział, że będziesz robić poncho? Pytanie dotyczyło układu kolorów, który sprawił, że miałam wrażenie, jakby ten motek był farbowany specjalnie na moje potrzeby. Kolorki przechodzą płynnie jeden w drugi i układają się w cudowne pasy - tu spotkało mnie miłe zaskoczenie, bo początkowo myślałam, że włóczka (mimo opisu) ma zdecydowanie częstsze zmiany barw. 

 Jeżeli chodzi o pranie, to nieumyślnie wrzuciłam kawałek włóczki do prania ustawionego na 60 stopni i obroty prawie 800. Włóczka się skurczyła i sfilcowała, ale tu mój błąd, a nie wina włóczki. Osobiście moje poncho będę prała w pralce na programie do delikatnych tkanin i na najniższych obrotach - gdyż to właśnie one mają największy wpływ na jakość włóczki, a nie chciałabym jej zniszczyć, tym bardziej, że poncho ma mi służyć kilka lat ;) 

 To moja druga "wielkogabarytowa" praca i zarazem rzecz do ubrania. Takich wyrobów nie blokuję. Moczę je natomiast w wodzie, nadaję im pożądany kształt i układam na ręczniku do całkowitego wyschnięcia. Liloppi LUNA posiada swój charakterystyczny i delikatny zapach, który nie zmienił swojego nasilenia podczas namaczania. Rzadko zdarza mi się coś wyprasować, ale gdybym faktycznie musiała wyprasować swoje poncho, to zrobiłabym to zgodnie z zaleceniami producenta, dodatkowo prasując przez bawełnianą ściereczkę. 

 Dzisiaj miałam okazję przejść się w moim nowym odzieniu na spacer nad morzem. Na zewnątrz było ciepło, około 21 stopni, ale mi było akurat, nie rozgrzało mnie za bardzo, także sprawdziłam na własnej skórze właściwości termiczne.

 Ogólnie jestem bardzo zadowolona z wyboru włóczki i efektów mojej pracy. W końcu udało mi się zrealizować (jedno z wielu) moich szydełkowych marzeń :) I pomimo kilku wad wynikających z rodzaju włókna (mi osobiście one nie przeszkadzają, natomiast wiem, że wełna jest dość specyficznym materiałem i nie każdemu pasuje) mogę śmiało powiedzieć, że JESTEM NA TAK!

Co można z niej wykonać?

Na pewno wszelkiego rodzaju bluzki, sweterki, chusty, szale. Fajnym pomysłem byłaby także narzutka na spódnicę, a nawet skarpetki na zimowe wieczory :) 


To tylko zapowiedź tego, o czym będziecie mogli przeczytać już za tydzień :)

Jak szaleć, to szaleć - jak to mówią :) A Was zapraszam do zapoznania się z ofertą sklepu Liloppi - być może i Wy znajdziecie tu Wasze, nieodkryte dotychczas "włóczkowe perełki" ;) Dajcie znać w komentarzach, czy któraś włóczka szczególnie Was urzekła?

 Zapraszam także do poczytania innych wpisów na temat bardzo podobnych, ale też zupełnie innych włóczek: Bajeczna Merino, Lang Jawoll Magic oraz Bianca Lanalux. 
Czytaj dalej...
# włóczki
o 36 komentarzy: quickedit
Etykiety:

niedziela, 25 czerwca 2017

Prezenty na koniec roku szkolnego

czerwca 25, 2017 60 Komentarzy
"Wakacje, znowu są wakacje.
Na pewno mam rację, wakacje znowu są."
(Kabaret OT.TO "Wakacje")

Wakacje

Tak długo wyczekiwany przez uczniów czas odpoczynku... 

 Zastanawialiście się kiedyś dlaczego wakacje wypadają akurat latem i  od czego są zależne? Otóż sam termin wakacji oraz ich długość uzależniona jest od świąt religijnych oraz rytmu pracy rolników. Czas wolny od szkoły przypadał na okres, kiedy na roli było najwięcej pracy i każdy członek rodziny, nawet dziecko, był potrzebny do prac polowych. 

Pamiętam swój czas wolny od szkoły. Może nie wyjeżdżałyśmy na wycieczki zagraniczne, ale przez wiele lat podróżowałyśmy w góry i nad jezioro na różnego rodzaju kolonie czy obozy. Zawsze wyjeżdżałyśmy do Dziadków lub z Dziadkami, a ostatni tydzień wakacji był zarezerwowany na wyjazd z Mamą na wieś. Pewnie Mama nie chciała, żebyśmy były w domu - sama nie miała tyle wolnego i nie mogła się nami dostatecznie zająć. Mieszkałyśmy jeszcze z drugim Dziadkiem, ale wiadomo, rozpieszczał nas, więc w zasadzie same biegałyśmy po dworze od rana do nocy ;) Czy to były lepsze czasy? Nie wiem, na pewno były inne i wspominam je cudownie. W tym roku po raz pierwszy zaczynam wakacje z innej perspektywy...

Wakacje od strony rodzica

Nasze wakacje nie są jeszcze prawdziwymi wakacjami, ale bardzo ważnymi dla nas - nie zapomnę ich do końca życia. Mój Przedszkolak kończy swój pierwszy, przedszkolny rok, a my szykujemy się na ogromne, życiowe zmiany. Można powiedzieć, że niedługo zaczniemy nowe i (mam nadzieję) lepsze życie. Stąd nasza decyzja, o wakacyjnej przedszkolnej przerwie - czy słuszna? Sama nie wiem, ale w zasadzie nie mamy innego wyjścia... 

 Wraz z wakacjami nadszedł czas odpoczynku nie tylko od przedszkola, ale także od zajęć piłkarskich, na które mój Maluch uwielbia chodzić. Dla mnie to czas pożegnań... Dlatego postanowiłam przygotować niewielkie upominki dla wszystkich osób, które w dość istotny sposób przyczyniły się do postępów mojego Bąbla, jakie poczynił w minionym roku szkolnym...

Prezenty

Włóczka: Alize Bella
Szydełko: Clover Soft Touch rozm. 2.00
Wzór na motylki: Crochet butterflies step easy
Wzór na domek: "Przyjemność szydełkowania" Karola Luther-Hoffmann

Włóczka: Alize Bella
Szydełko: Clover Soft Touch rozm. 2.00
Wzór na piłkę: ZABBEZ Ranunculus Ronan

Dla Pani Dyrektor naszego przedszkola, które nazywa się "Calineczka", przygotowałam breloczek domek (o wysokości 8 cm i średnicy 5 cm). Nie dość, że malutki domek pasuje do nazwy przedszkola, to jeszcze symbolizuje cały budynek (zarówno na zewnątrz jak i w środku), jakim musi się zająć

Domek małej Calineczki.

Dla Pań Przedszkolanek przygotowałam breloczki motylki (o szerokości 8 cm i wysokości 5 cm), bo mój Maluch chodzi do grupy "Motylków". Już nawet zadecydował, który breloczek trafi do której Cioci (czy jak Wasze dzieci chodzą/chodziły do przedszkola, to też panie nazywają/nazywały ciociami?)

Tak się prezentują kolorowe motylki.

Dla Trenerów, którzy od około półtora roku zaszczepiają w moim Synku miłość do sportu, przygotowałam breloki piłki (o średnicy 3,5 cm). Akurat na takich zajęciach się poznaliśmy i tak naprawdę nie wiem, czym niektórzy z nich zajmują się poza trenowaniem maluchów, więc uznałam, że taka pamiątka będzie najlepsza. 

A tutaj same piłki dla Miłośników piłki nożnej.

Dlaczego breloczki? 

Myślę, że są to jedne z najbardziej praktycznych prezentów. Są niewielkie i można je doczepić w zasadzie do wszystkiego ;) Mam nadzieję, że te drobne, ale płynące prosto z malutkiego serduszka, upominki się wszystkim spodobają... Jeszcze tydzień i my zaczniemy swoje, niezapomniane, pełne ekscytacji, ale także obaw i strachu, wakacje. Mam jednak nadzieję, że wszystko się uda i od września zaczniemy kolejny etap w naszym wspólnym życiu :) 

Tak zapakowane upominki w tym tygodniu trafią w ręce osób, które chciałabym wyróżnić i którym chcemy podziękować za wszystko, co dla nas zrobili...

Udanych wakacji, niezapomnianych wyjazdów i wspaniałych wspomnień Wam życzę!

Jakie inne prezenty można wręczyć, nie tylko na koniec roku? 


Proponuję kwiaty: Orchideę albo Gerberę. Można także stworzyć cudną ozdobę do domu Świecznik serwetka.
Czytaj dalej...
# breloczki
o 60 komentarzy: quickedit
Etykiety:

Follow Us @szydelkowecudasie_iwonitki

@szydelkowecudasie_diy

Kursor stworzono na profilki.pl