Łączenie dwóch nitek

Ponieważ ostatnio bardzo modne stało się łączenie dwóch końców włóczek, tak, aby supełek był jak najmniejszy, postanowiłam zgłębić ten temat... Nie ukrywam, że dla dziewiarek, takie sposoby mogą być bardzo pomocne podczas dziergania, dlatego ten temat interesuje mnie od dawna.

Pierwszy sposób "bez splatania"

jest taki, aby palcem wskazującym i kciukiem przytrzymać dwa końce nitek (jedną jest używana włóczka, drugą włóczka, którą chcemy dołączyć). Następnie dwa razy obwiązujemy palce tą drugą włóczką. Później przeciągamy ją między palcami, końce włóczki zaginamy tak, aby znalazły się nad przeciągniętą włóczką, przytrzymujemy palcami i ciągniemy dołączaną włóczkę. Tytuł nie jest do końca adekwatny do metody, bo każde przekładanie włóczek jest pewnego rodzaju splataniem. Nie mniej jednak na pewno nie wiążemy dwóch końców metodą tradycyjną :) 

Skomplikowane? Sama chyba bym nie wiedziała o co chodzi, dlatego już pędzę z pomocą. Zapraszam na film jak łączyć końce włóczki bez splatania. Teraz lepiej. Co o nim sądzę?

Że jest zdecydowanie trudniejszy, niż to wygląda na filmie. Próbowałam go wielokrotnie i za każdym razem musiałam spróbować kilka razy zanim mi się udało. Nie wiem, czym to jest spowodowane? Wiem jednak, że bardzo mi się ten sposób podoba, dlatego nie zniechęcam się i cały czas go próbuję. Każde niepowodzenie jest dla mnie motywacją do działania, a nie jest łatwo mnie zniechęcić (no może poza gotowaniem). Natomiast faktycznie, jak się uda, to supełek jest niewielki i łatwo możemy sobie z nim poradzić podczas dziergania.

Drugi sposób to "ukryty węzeł"

Polega on na zawiązaniu dwóch supełków. Kładziemy dwie nitki równolegle do siebie. Pierwszą obwiązujemy wokół drugiej tak, jakbyśmy robili połowę supełka. Później tak samo drugą wokół pierwszej. Ciągniemy za dwie włóczki (nie za końce), supełki się razem łączą i tworzą "nierozerwalny" węzeł. Końcówki obcinamy najbliżej supła, dzięki czemu ich w robótce nie ma.

Ten sposób uwielbiam i szybko się go nauczyłam. Jest prosty i (co najważniejsze) skuteczny. Zerknijcie, jak ukryty węzeł wygląda w praktyce.

Według mnie ten sposób jest zdecydowanie prostszy, choć wymaga dłuższych końców włóczek. Supełek, który tu powstaje jest nieco większy niż w pierwszym sposobie, ale też można go ładnie wpleść w robótkę.

Oba sposoby

pokazane są na przykładzie włóczek dwóch różnych kolorów, aby łatwiej nam było rozróżnić, którą nitką co robimy. Ja natomiast używam tych sposobów do dołączania włóczki w tym samym kolorze, kiedy jedna mi się kończy. Zaletą obu sposobów jest to, że nie musimy wplatać zwisających końcówek w robótkę - jest to przydatne szczególnie osobom początkującym. Nie musimy się wtedy martwić o wplatanie końcówek w robótkę, co nie zawsze na początku wychodzi. 

Zarówno pierwszej jak i drugiej metody trzeba się nauczyć, ale myślę, że warto. Nawet, jeżeli nie będziemy ich używać, to nigdy nie wiadomo, kiedy mogą się nam przydać :)

Która metoda bardziej Wam się podoba? Korzystacie z takich rozwiązań, czy macie jeszcze inne sposoby na łączenie nitek?